Apakah Pendidikan Khas??

 Definasi Murid Pendidikan Khas

Menurut terjemahan Kirk (1993), definisi pendidikan khas ialah kanak – kanak yang berbeza daripada kanak – kanak sederhana ataupun biasa dalam:

a)    ciri – ciri mental

b)    keupayaan deria

c)    ciri – ciri saraf dan otot / fizikal

d)    tingkah laku ataupun social

e)    keupayaan komunikasi

f)     pelbagai kekurangan

Calutta (1999) pula mendefinasikan pendidikan khas sebagai pengajaran yang bercorak individu, direka bagi memenuhi keperluan – keperluan pendidikan yang berkaitan dengan murid – murid kurang upaya. Ia menyediakan peluang – peluang pembelajaran yang tidak disediakan dalam kurikulum biasa atau di sekolah harian biasa.

Kanak – kanak keperluan khas memerlukan penjagaan, perhatian malah pendidikan yang khusus. Farrell (2003) mengkategorikan kecacatan kanak –kanak khas seperti berikut:

1.    Komunikasi dan Interaksi

a)    Masalah pertuturan dan bahasa

b)    Masalah pembelajaran spesifik seperti disleksia atau dispraxia

c)    Cacat pendengaran

d)    Austistik

e)    Masalah pembelajaran sederhana dan teruk

2.    Masalah Kognitif dan pembelajaran

3.    Perkembangan tingkah laku, emosi dan social

a)    Masalah emosi dan tingkah laku

b)    Menyendiri

c)    Tingkah laku mencabar

d)    Menganggu

e)    Hyperaktif dan kurang tumpuan

f)     Kemahiran social yang tidak matang

4.    Sensori dan fizikal

a)    Cacat pendengaran

b)    Cacat penglihatan

Di Malaysia, kanak – kanak dengan keperluan khas dibahagikan kepada tiga kategori iaitu bermasalah pendengaran, penglihatan dan bermasalah pembelajaran